Zor günlerden geçiyoruz. Bu aralar ne desek boş, ne söylesek anlamsız. İnsan yaşarken çok şeye tanık oluyor. Hastalıklar, depremler, kazalar, sevdiklerimizi kaybediyoruz. Dünya döndüğü sürece acılar olacak, mutluluklar olacak. Her şey zıttı ile beraber. İnsan ise hala evrimini tamamlayamayan bir tür.
“Öyle deme bu insana hakaret olur .” dediğinizi duyar gibiyim. Ama daha beterini hak eden o kadar çok insan var ki. Küresel salgınla uğraşırken İzmir depremini yaşadık. Bu zor zamanlarda evrimini tamamlayamayan insan müsveddeleri depremleri bilimsel gerçekleri görmezden gelerek başka sebeplere bağlıyor. Çünkü düşünmeye gerek görmüyor, binalar neden sağlam değil, neden kötü zeminlere evler yapılıyor, kolonlar neden kesiliyor, çimento, demir neden yeterince kullanılmıyor diye sorgulamak yerine, insanlar günahkâr o yüzden deprem oluyor diye göz kırpıyor.
Bu ülkede en kolay yapılan meslek müteahhitlik galiba. Müteahhit sayımız bütün Avrupadaki sayıdan 20 kat fazla. Bizdeki sayı 400.000 dolayındaymış. Cebinde biraz parası olan kibrit kutusu gibi binaları üç ayda dikiyor. Sonra bu yıkıntıların altından kurtulanlar olursa seviniyoruz, mutlu oluyoruz.” Umut” diyoruz. “Umudumuz hep var.” diyoruz. Kendimizi avutuyoruz bir nevi. Üzerinden çok zaman geçmiyor ders almıyoruz aynı acıları tekrar tekrar yaşıyoruz. Değiştirmemiz gereken zihniyetimiz aynı yerde sayıp duruyor.
Aslında yazımda güzel şeylerden bahsedecektim yazımın başlığını da öyle attım. Ama Korona illeti nice güzel canları almaya devam ediyor. İçimiz daralıyor, hafakanlar basıyor, korkuyoruz. Hayat denilen bu zaman diliminde rahatlamak nefes almak için güzel olan ne varsa yaşamaya çalışıyoruz.
Boluda Bolunun incisi olan Gölcüke kaçıyoruz ara ara. Burası Türkiyenin değil dünyanın incisi bence. Bir doğa harikası. İnsanı rahatlatan güzelliği, çam ağaçlarının kokusu, buz gibi akan yayla suları gölün o buğulu güzelliği karşısında içilen bir fincan sıcak kahve içimizi ısıtıyor. Yola beraber devam etmek isteyen çiftler görüyorsunuz gelinlik damatlık içinde. Fotoğraf çekimleri için buradalar. Bence de Gölcükten güzelini zor bulurlar. Sonra şen şakrak çocuklar, el ele sevgililer, kuşlar, böcekler, yaşam sevincimiz yeniden canlanıyor. Dünya durdukça bu güzellik burada durmalı, diye dua ediyoruz.
Her şeye rağmen ümidimiz sonsuz. Yeter ki düşünmekten korkmayalım. Birilerinin bizim yerimize düşünmesine izin vermeyelim. Sağlam binalar yapalım, ahlaklı olalım çalmayalım, çaldırmayalım, doğayı koruyalım, kadına, çocuğa zarar vermeyelim, üretelim. Tedbir bizden takdir Allahtan. Ne güzel sözdür. Elbette insan sonsuz bir varlık değil ömür çok kısa. Aldığımız nefes sayılı. Tedbirimizi almak zorundayız. Sonrası sonrası Allah büyük.
