Uyan Türkmen soyu.
Tanrı Dağlarını nal sesine boğan yiğitler.
Bengü taşlarına yazılan destanların kahramanları.
Bilge Kağan, Mete Han’ın, Kürşad’ın torunları, uyan.
Kılıç gıcırtısına karışan Dedem Korkut’un sesine uyan,
Alparslan’ın secdesine Malazgirt’te bir Cuma vakti…
***
Uyan yiğit çeri,
Yaralı kurdun isyan sesine.
Hilale uyan, mavi bayrağından, al kanına…
Ses ver yiğidim,
Sesine Çukurova can bulsun, çırpınsın Karadeniz, coşsun Fırat, çağlasın Manavgat çayı.
Ses ver yiğidim;
Sesin göğe karışsın, gün olsun, güneş doğsun Ağrı Dağın bağrından.
***
Ses ver yiğidim;
YA BİSMİLLAH,
Sesinde can bulsun Turan, inine sinsin çakallar, köstebekler.
Ses ver yiğidim;
Sesine şahlansın Anadolu, gürzün inletsin yeri yurdu, Kafkas’ın böğründen, Sina’nın Çölüne değin.
Ses ver, göçmen kuşlar yurduna dönsün,
Ses ver, menekşeler, papatyalar yeniden açsın,
Ses ver, tabiat canlasın, tülbent gibi Bolu dağını saran sis aydınlansın...
***
Ses ver, sesine gelelim.
Boy ver yanına erelim.
Soy ver yiğidim, soyuna ölelim…
Soysuzun dölüne katlanmak zor,
Deyyusun başı büyük,
Postu domuz teni, işlemez kurşun mendebura…
Demir Dağlarını eriten ateşinde örsleyelim kılıçları yiğidim.
***
Ses ver yiğit çerim,
Sesin merhem yaralı gönlüme,
Sesin bahar mevsimlerime,
Sesin şiir Yunus-un dilinde…
Öksüzüm toprağımda, yetimim öz yurdumda,
Zevatların nazarında, vatanıma sövmek, dilime küfretmek, bayrağıma dil uzatmak demokrasi diye adlandırılırken,
TÜRK-üm demek ayrımcılık sayılır oldu.
***
Biliriz ki gücün Ötüken-de saklı.
Biliriz ki sesin Dedem Korkut’un kopuzunda.
Çin’e seddini ördüren sen;
Törene, kültürüne, diline, bayrağına kurban olduğum,
Ses ver de sesine koşsun Kuran yürekli, Turan çerilerin.
Ses ver ki, hilali dikelim Anadolu’nun bağrına,
Buğdaylar ekelim ovalarına...
