‘Çünkü ayrılık da sevdaya dahil çünkü ayrılanlar hala sevgili...’der Attila İlhan.
Bu yıl kararnameler ilimizde ayrılıkları beraberinde getirdi.
Bilirim ki, Bolu’yu yüreklerine sarıp sarmalayıp gittiler.
Çünkü ayrılıklarda sevdaya dahil...
***
Bugün konuyu dönüp dolaştırıp siyasetçilere bağlamayacağım.
Arkalarında özlem ve sevgi biriktirenleri anlatacağım...
Adliyeden başlayalım.
Bolu, Adliye konusunda her zaman şanslı illerden oldu.
2014 öncesi Bolu Adliyesinin sürgün yeri olması bizim için şanstı.
2014 HSK seçimleri sonrası ise, Mehmet Yılmaz’a ayrı bir parantez açmak gerekir.
Yılmaz, sadece Adliyemiz için değil Bolu için büyük bir şanstı.
Bir şehirde huzur ve güvenin tahsisi kesinlikle Adliyelerden geçer.
Bu nedenledir ki, tüm Bolulular olarak Mehmet Yılmaz’a vefa borcumuz vardır.
O dönemler Bolu Adliyesinin müdavimlerinden olduğumdan,
Her sabah mesaiye bir savcının odasında ifade vererek başladığımdan,
Yargıya güvenin ne kadar önemli olduğunu iliklerine kadar hisseden biriyim.
***
Daha önce Bolu Adliyesiyle ilgili birçok yazı kaleme aldım.
Kimler gelip, kimler gitmedi ki,
Şimdi birinin ismini yazıp diğerini atlarsam haksızlık olur.
Her görev yapan bir sonrakine iyi bir miras bıraktı.
Tıpkı, Özgür Ercan ve Seyfi Han’in Serkan Özalp’e,
Önder Yaman’ın Ahmet Bektaş’a bıraktığı gibi, onlarda güzel bir miras bırakıp gittiler.
Tabi birde Bolu İdare Mahkemesinin kurucu başkanlığında dişiyle tırnağıyla çalışan geriye çok güzel bir miras bırakan Turgut Delal...
Biz yeni gelen ve hala görevde olan Bolu Adliyesinde ki tüm hakim- savcılarımızın yeni adli yıllarını kutlayarak gidenlerin ardından birkaç kelam edelim.
***
Bir insanı sevmek ve ona güvenmek için birlikte vakit geçirmeye veya çok yakından tanımaya gerek yoktur.
Senin cümlelerin, Onun kararları Büyük TÜRK Milleti adınaysa;
Hassasiyetler aynıysa, yürekteki sevgi birse o insanı seversiniz.
Adalet Komisyonu Başkanımız Serkan Özalp’de öyleydi.
Çok karşılaşmadık, karşısına sanık olarak da çıkmadım, çok şükür.
Lakin, Serkan Bey’in orada olması şehrin adalete karşı güveniydi.
Bizde, o güvenle ve hukuka olan inançla Onu çok sevdik.
Rabbim yolunu, bahtını açık eylesin.
***
Başsavcımız Ahmet Bektaş ise, halı sahada rakibimiz, veteranlar turnuvasında takım arkadaşımızdı...
Belki görev süresi Bolu’da kısa oldu ama hepimizin yüreğine iz bırakarak gitti.
Sadece basınla değil vatandaşlarla olan diyaloğu da alışılmışın dışındaydı.
Biliyorum ki, O da Bolu’ya doyamadı, Bolu’da Ona...
***
Kalemimin Başkan, yüreğimin dost dediği Turgut Delal,
Onu nasıl anlatsam, hangi cümlelere sığdırsam bilmiyorum.
Bolu adına, nasıl teşekkür etsem, nasıl helallik istesem...
Dedim ya hangi birini yazayım.
İlimizin Cumhuriyet Dönemi son hanı olan Katırcılar Hanını yıkılmaktan kurtarması mı?
Ucube gibi şehrin güneyinde yükselen çevre yolu mu?
Gölcük mü, Kızıl geyikler mi?
Sadece bunlar mı?
Hayır!
Belediyede siyasiler anlaşamaz hayda İdare Mahkemesine.
Haksız su tarifeleri,
Biz çözemedik Turgut Bey çözsün...
Belki de, son yıllarda en büyük şansımız;
Ülkesini, milletini ve bu toprakların tüm canlılarını böylesine seven, hukukun üstünlüğüne inananın bir insanın Bolu’da olmasıydı.
Şimdiyse çok önemli ve zor bir görevde...
İnanıyorum ki, hukuk adamlığıyla, vicdan ve kanunu harmanlamasıyla yeni görevinde de başarılı olacaktır.
Tüm Bolu olarak biz onu özleyeceğiz.
***
Vali yardımcımız Ahmet Atılgan ve Nurhalil Özçelik’de yüreğimizde ki yerlerini alıp gittiler.
Ahmet Atılgan görev yaptığı süre içerisinde devletin şefkat yanıydı.
Sadece vatandaşlar için değil, kurum müdürleri ve memurlar içinde öyleydi.
Hoşgörü, tevazu bir insana bu kadar mı güzel yakışırdı.
Oda ardında özlem ve sevgi bırakarak gitti.
***
Yeniçağa’da kaymakamlık yapmak zordur.
Hele Recai Çağlar gibi baskın bir Belediye Başkanı varken.
Ama Nurhalil Özçelik, genç yaşına rağmen devlet adamlığının nasıl olması gerektiğinin çok güzel bir örneğini sergiledi.
Hem Yeniçağa kaymakamlığı, hem de Bolu Vali yardımcılığı görevini arkasında iz bırakarak tamamladı.
İnanıyorum ki aynı başarıyı Hizan’da da gösterecektir.
Velhasıl demem o ki,
Bu yaz çıkan kararnameler gidenleriyle yüreğimize özlem ekti,
Duam ve umudum o dur ki gelenleriyle mutluluk ve sevgi biriktirsin...